Isis Nedloni

OSWALD WENCKEBACH WAS MIJN OOM.

IK HEB HEM HELAAS NIMMER BEWUST MEEGEMAAKT.

HIJ WAS DE ZOON VAN HET ZUSJE VAN MIJN GROOTVADER EN IS NAAR MIJN GROOTVADER GENOEMD DIE OSWALD HENNY HEETTE.

OOK HEM HEB IK NIMMER GEKEND.

OM EEN IDENTITEIT TE VERSTEVIGEN IS HET GOED OM DE GESCHIEDENIS VAN JE  VOOROUDERS TE LEREN KENNEN.....VANDAAR MIJN BLOG OVER DEZE ONBEKENDE OOM DIE IK VAST BEHOORLIJK LIEF HAD GEHAD BIJ ONTMOETINGEN.

VANDAAG KWAM IK VOOR HET EERST ZIJN GEZICHT TEGEN OP INTERNET. DAT WAS EEN PRACHTIG MOMENT. OP DE PORTRET FOTO KUN JE ZIEN DAT HIJ FAMILIE IS. DE VORM VAN HET GEZICHT...DE ARISTOCRATISCHE NEUS.

MIJN MOEDER  WWW.ERIEHENNY.EXTO.NL

WAS ALTIJD DOL OP HAAR OOM. ZE VERTELDE DAT HIJ OP EEN BEPAALD MOMENT IN ZIJN ZEER CREATIEVE LEVEN  EEN BEPAALDE AFKEER  HAD GEKREGEN AAN DE PRACHTIGE REALISTISCHE SCULPTUREN DIE HIJ ALTIJD MAAKTE EN VOEGDE LATER STEEDS MEER AUTHENTICITEIT TOE AAN ZIJN WERK. MONSIEUR JACQUES...DIE O.A.  BIJ DE INGANG VAN HET KROLLER-MULLER MUSEUM STAAT,  IS DAAR EEN GOED VOORBEELD VAN.

. 

OP INTERNET VOND IK EEN MOOI OVERZICHT VAN ZIJN LEVEN:

Ludwig Oswald Wenckebach werd in 1895 in Heerlen. Hij ging rond 1910 in de leer bij zijn oom, de schilder Willem Wenckebach. Vervolgens volgde hij een klassieke opleiding aan de Kunstnijverheidsschool in Haarlem. In 1914 trok hij naar Wenen om daar aan de kunstacademie te gaan studeren. Hij maakte naast schilderijen ook houtsneden, etsen en lithografieën. In 1919 kwam hij terug naar Nederland en ging in Schagen wonen. Daar maakte hij kennis met de beeldhouwer John Rädecker die hem aanzette om te gaan beeldhouwen. Toch liet hij de grafische kunst niet geheel vallen, getuige de postzegel (van 3 cent) die in 1928 van zijn hand verscheen ter gelegenheid van de Olympische Spelen in Amsterdam.

Als beeldhouwer was Wenckebach autodidact. Aanvankelijk werkte hij, mede door de tijdens een verblijf in Griekenland opgedane indrukken, in de klassieke Griekse traditie. Hij maakte beeldhouwwerk voor (de restauratie van) gebouwen en standbeelden en portretten in steen en brons. In 1935 volgde een benoeming tot buitengewoon hoogleraar boetseren en beeldhouwkunst op de afdeling Bouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft. Na de Tweede Wereldoorlog maakte Wenckebach enkele oorlogsmonumenten (o.a. Alphen 1949, Haarlem 1949, Middelburg 1950). Daarnaast ontwierp hij ook munten en penningen, zoals de in 1950 geslagen gulden met de beeltenis van Juliana.

 

Pas in de jaren vijftig ontwikkelde Wenckebach geleidelijk aan een meer eigen, figuratieve stijl. Eerst kwam hij los van de classicistische traditie met haar heroïsche, atletische of juist archaïsche figuren. Hij hanteerde een subtiele wijze van stileren, maar zijn figuren behielden een bepaalde strengheid. Langzaamaan kregen zijn vrije figuurplastieken een eigen karakter met een strakke, gestileerde vormgeving en een milde, meer alledaagse – soms ironische –uitstraling.

Rond 1955 werd Oswald Wenckebach benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 1962 stierf hij in Noordwijkerhout.

 .

.

.

.

.

.

.

.

.

.