Isis Nedloni

Er schijnen in Nederland , maar vast ook elders,  troepjes amateur wielrenners door het land te sjezen met het verslavende egocentrische  wielrenners virus in hun systeem. Ze zijn ook niet te berispen, want voor je ze kan toeroepen: 'Heejjjj!!!! jullie scholen samen!', zijn ze alweer uit het zicht.
Vandaag trad de minister, die de  intens moeilijke en ingewikkelde crisis bestuurde,  door oververmoeidheidsklachten af en werd meteen vervangen door een andere collega. 'The show must go on',  in heftige tijden als deze. 
Italie is een hel en krijgen zij gelukkig steun van de aangevlogen chinezen, de experts van deze crisis. Zoveel leed! Het maakt ons alleen maar banger!.
Ook ligt onze Joep van het Hek met corona in het ziekenhuis. Ik hou mijn hart vast .  En zijn alle verpleegtehuizen tijdelijk van bezoek afgesneden. Ze vinden vast oplossingen om het ontstane isolement van de uiterst kwetsbare mens wat te verlichten.
Gelukkig is mijn moeder nog helder van geest en begrijpt ze de situatie helemaal. De telefoon , haar leesdrang , de tv en de zorgzame verpleging zal ons er door heen sleuren.
Deze tijd voelt aan als een verkreukeld ingedeukt blik waarin alles uit het leven  met een enorme snelheid opeengepropt  via een reusachtig vergrootglas aan ons voorbij stormt!.
In het inmiddels gesloten filmhuis waren onze lieve vrienden. We bogen op zn Japans, gaven lachend elkaar ellebogen en benadrukten dat we geen van allen verkouden waren of andere enge verschijnselen vertoonden.
De koffiemachine bleek grondig te zijn afgesloten en werden er flesjes fris te voorschijn gehaald. Het schijnt dat sommige kennissen of vrienden elkaar niet meer durven te ontmoeten.Dat velen wachten tot alles voorbij is en vooral overzichtelijker. Mijn werken zijn ingeladen en opgeborgen in schappen om heel lang niet te voorschijn te komen.
Normaal gesproken konden we de zomer rond eind mei op heerlijke hilarische wijze begroeten dmv een verrukkelijk  driedaags festival aan het meertje 'De Breuly'. Zoveel gezelligs bijelkaar ; Muziek ,theater, restaurants in tenten, foodtrucks, bierpompen en tot laat in de avond dansen in licht beschonken toestand. Niets mooiers dan dat! Als het Breuly feest was begonnen werd de zomer ingeluid!! En daarvoor! Ja daarvoor was ook nog de Huntenkunst! Zoveel stands met kunst, vele kennissen, vele ontmoetingen en biertje drinken met bevriende kunstenares uit Rotterdam en elkaar bijbabbelen over de hoogte en laagte punten van het jaar.
Het is allemaal geschrapt.
Uitgegumd.
Dit jaar heeft het virus ons gekaapt. Het gore gevaarlijke agressieve virus heeft paralellen met een oorlogssfeer, maar dan zonder mortiergeluid of hevig bombardement gedonder. Het is een oorlog zonder geluid en speelt zich bij tragedie af in ons lichaam.
Ons leven is besmet.(ZIE collage nr.161, 'Infected life.')
 Goed, gezondheid is het belangrijkste en solidariteit ook! Het virus moet weg! Het moet onder controle komen!Tot die tijd zal er veel gemis ontstaan.Veel sociaal en cultureel gemis. Het dagelijkse leven is saaier en kaalgevreten en maken we van de nood een deugd. De sprankel van het leven ontstaat toch door of via anderen en hun verhalen en creaties en is licht beschonken samen dansen in de open natuur een stuk van een paradijs.
Dat paradijs ligt nu veilig in onze herinnering en in de hoop en de wetenschap dat zij eens terug keert en wij weer veilig kunnen huppelen en zingen en springen en drinken tot de maan zegt dat het genoeg is. 
Ons leven is gekaapt.  
Ik was van plan om weer een nieuwe bank of picknick tafel op de dijk te gaan zoeken, maar besloot bij het aanzien van de donkere wolken verderop de picknick van koffie met slagroom en een groot stuk velvetcake en zelfgebakken bananenbrood in de achtertuin te vieren.

Hieronder: 

Collage nr.161

'Infected life.'' 'INFECTED LIFE.' CORONA CRISIS