In het begin dacht ik niet dat er een oorlogssfeer zou ontstaan.
Nu denk ik anders. Het virus en vreemde mensen die te dichtbij komen zijn in mijn hoofd vijand nummer 1. Niet dat ik ze neersla of verzoek om afstand, nee ik stap achteruit en denk ; 'Wegwezen hier!'
We zijn nu in dag 7 beland blijkt. De tel ben ik kwijt. Kan mij het schelen! Morgen komt er een huis kapster die gezond is, geen hoestje of verkoudheidssymptomen heeft en laat dan mijn haar in plukken knippen. Korter en in plukken. Ik wilde dat al een tijdje maar nu voelt het aan als een oorlogsdracht, beetje punkerig maar dan voor een doorwoelde dame.
Vanmorgen in alle onschuld in bed naar verrukkelijke natuurgeluiden bij 'Vroege vogels' geluisterd: het gebrul van kikkers, het geplons, voetstappen in drassig zuigend weiland, een specht, zoveel vogels: tjilptlilptjilp brrrrrrrrr prrrrrr kwaaakkk kwaak pokpokpokpokpok pokpok fietfietfiet krrrkrrrrroeh oehoehoeh pietepitepietepiet plonsplons... De natuur gaat gewoon verder. Doet gewoon haar ding en trekt zich niks aan van de aardse menselijke intens verdrietige tragedies die nu overal plaatsvinden. Alleen bij hevige branden of enorme overstromingen worden ze gedeeltelijk verwoest om daarna weer met alle moed verder te gaan. Toen ' Vroege vogels' afgelopen was verdween het gevoel van ontspanning meteen. 'We zitten in een wereld crisis!' dreunde door mijn hoofd en dat alerte wat zenuwachtige gevoel stroomt door onze aderen en is van plan voorlopig niet te vertrekken..
Het schijnt dat de mensen nog steeds kudderen op stranden, in bossen, in parken, in grote winkels. Daar zal hoop ik een lockdown op komen. Kuddes zijn verboden! Kuddes kunnen het virus verspreiden. Kuddes zijn taboe! Noodvorderingen! Kom op met de noodvorderingen! Of willen deze mensen de eerste frontlinies worden voor de groepsimmuniteit? Wat bezielt de onwetendheid? Wat bezielt het argeloze?
Er komen vanuit Cuba en Rusland hulptroepen om Italie/ streek Lombardije voldoende apparatuur te geven om nog meer mensen te redden. In Italie stierven in de crisis piek rond de duizend mensen per dag!

Het leger gaat nu in Brabant een vervoers probleem coordineren en uitvoeren en brengen de militairen de corona slachtoffers verspreid over het land naar andere ziekenhuizen. 
Ondertussen heb ik een supermarkt app .
AH en de Jumbo zitten inmiddels vol. Bij de Coop vind ik meer geluk. Vanaf volgende week zaterdag wordt er een doos met noodzakelijk eten gebracht. Ophalen kon niet meer en weet ik nu dat ik een week van te voren het voedsel moet bestellen. 
Zo meteen rond 6 uur als de meeste stadsgenoten gaan eten , sluip ik nog even , gewapend met groene plastic (huishoud)handschoenen,  onzichtbaar naar AH voor het broodnodige de komende dagen en reken af bij het onbemande scan apparaat. Vanaf maandag gaat de slimme en alerte 70 plusser alleen nog tussen 7 en 8 uur smorgens boodschappen doen.
Gelukkig is er in mijn buurt een rustig fietspad wat zich kronkelend door de landerijen wringt. Ik kan daar altijd naar ontsnappen voor een  uurtje lucht -en -licht-  hap- wandel tijd. Dat is mijn strategie. Zodra het druk wordt of nog erger, verboden wordt, dan ben ik natuurlijk weg. Je moet slim en alert zijn in deze virus crisis oorlogs tijd en mee meanderen naar de steeds minder wordende mogelijkheden. Vanavond een wit t-shirt met een rood hart erop zichtbaar aan de straatkant ophangen. (#mijnhartvoordezorg ) Dat is mentaal goed voor de verzorgers of verplegers die smorgens vroeg langs fietsen of voorbij rijden. Ze verdienen al jaren voor eeuwig een veel hoger loon!!!Waarom dat nog steeds niet is  gebeurd is mij een raadsel!
Het worden pittige weken.