Op de achtergrond hoor ik een agressieve stem.

Die stem wil mij niet spreken. Ze kon het niet aan dat ik haar moest corrigeren in een pandemie. "Gewoon voorzichtig zijn!',was en is mijn motto. 'Wat is daar nu moeilijk aan?' Families worden gepolariseerd, vallen uit elkaar bij grote tegenstellingen. Je leert elkaar echt goed kennen in nood verordeningen! Extremisme doemt op! Niet goed kunnen nadenken ook! Domheid versus intelligentie? Het zal nooit meer zo worden als eerst. Eerst is voorbij en komt nooit meer terug. Lieve mensen bestaan helemaal niet! Ze kunnen levensgevaarlijk zijn! In een pandemie is heel veel anders.l