Isis Nedloni

Rouwverwerking 6
Collage nr 208 
'No matter what, always keep faith."

Vanaf 13 februari j.l. heb ik de gelukkigste dagen van mijn leven ontmoet.
Het gebeurde allemaal achter elkaar!
De rouwverwerking hobbelde moedig mee.
Mijn lieve pas overleden vriend reisde mee in mijn warm verdwaalde hart.
Ik werd opgehaald door mijn lieve zoon.
We zoefden in een lekkere auto naar Amsterdam-noord.
Daar aangekomen het gesnor van 2 lieve poezen aan mijn benen en zorgde zijn lieve moedige vriendin voor een rijsttafel.
De volgende dag werd ik met de zoefauto naar het vliegveld gebracht.
Binnen een paar uur zag ik mijn lieve kleinzoon(10)  Luka en zijn lieve moeder in de aankomsthal van Geneve naar me toe rennen.
Even later  zaten we lachend op een bank naar Luka s favoriete film te kijken.
De volgende middag  laat hij
mij een stukje van de stad zien en natuurlijk ook zijn favoriete speelgoedwinkel.
S avonds is het zalm eten en doen we spelletjes.
Smorgens vroeg vliegt zijn moeder voor werk bijeenkomst naar Amsterdam.
In de buurt van het appartement drink ik op een mini terrasje een latte en staar naar de enorme fontein in de verte.
Luka laat me na school weer een stuk van de stad zien.
Ditmaal gaan we met de bus. Hij legt uit waar ik op en uit moet stappen.
De speelgoed winkel is nu echt aan de beurt.
We hebben veel lol tussen al het serieuze door.
Het restaurant waar we pizza willen eten heeft pas laat een plek.
Dat wordt patat en broccolie en worstjes thuis.
We spelen via een tv scherm en nintendo truukjes dart en bowling spelletjes. 
Het is bijna net echt.
Lachen!
De volgende dag arriveert mijn zoon met de zoefauto. 
Luka s ogen stralen.
De mijne ook.
De tafel staat s avonds vol lekker eten wat we op een electrische plaat ter plekke
bakken. 
Plakken kaas in speciale pannetjes.
De volgende dag is het inpakken geblazen.
We rijden met de zoefauto naar de bergen in Frankrijk een halfuurtje verderop.
Wandelen door velden sneeuw in glooiend landschap. 
In de verte witte toppen van de bergen omringd door mistige wolken.
Er wordt gegeten in een typisch Frans berg restaurant.
Met wijn.
Op de terugweg even langs een Boeddhistisch centrum.
Na een half uur pittige kronkelwegen zijn we bij het vliegveld. 
Ik beloof Luka weer snel terug te keren.
Mijn hart kermt.
Zij reizen ook verder richting de witte toppen van de bergen om daar samen een week te gaan skieen.
Binnen enkele uren arriveer ik weer in Hilversun waar mijn lieve zus me opvangt.
De volgende dag gaan we in het bos wandelen. Ze heeft een paard aan haar zijde.
Wat een mooie moed,
 deze paardenvrouw.
S avonds is het kiptandori eten , naar elkaar luisteren en genoeg schater lachen samen met haar vriendin.
We bezoeken nog onze allerliefste kwieke 90 jarige tante die lachend bubbelwijn in schenkt vlak voor vertrek.
Een bijzondere wandeling rondom kasteel Groeneveld volgt later .
En dan...
Dan....
Dan op weg naar huis.
Daar weer wennen.
Het lege huis .
Mijn tranen wegslikken.
Fietsen en wandelen helpt .
En koffie drinken op bekende vertrouwde plekken ook.
De laatste dagen waren de gelukkigste dagen van mijn leven.
Allemaal achter elkaar!
Ze gaven mij weer het gevoel van vleugels.
Wat er ook gebeurt, altijd de hoop blijven vasthouden.
****************************
oude ansichtkaart/14x9cm/acryl.inkt.papier.
#outsiderart #artbrut #rouwverwerking #verlies #hoop #blijfhoophouden #keepfaith www.isisnedloni.nl