Isis Nedloni

LEVE DE KONINGIN!!!!! HIEP HIEP HIEP HOERAAAA!!!!!!!!

LEVE DE KONINGIN!!!

HIEP!

HIEP!

HIEP!

.

.

.

.

.

.

HOERA!!!!!

Lees meer >> | 801 keer bekeken

Isis Nedloni :SNATCHES OF MY MIND AND FREUDIAN FISH

http://www.sketchbookproject.com/library/4668?fb_action_ids=579432902075632&fb_action_types=og.likes&fb_source=timeline_og&action_object_map

SNATCHES OF MY MIND IN BOVENSTAANDE LINK.......

CREATIE BORELINGEN UIT 2010

AND

FREUDIAN FISH:

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Lees meer >> | 975 keer bekeken

Isis Nedloni :MEER DAN VIJF EN DERTIG BEDTEKENINGEN...DE ALLER NIEUWSTEN...

Lees meer >> | 711 keer bekeken

DRAAK EN DE SCHOONHEID VAN OLIFANT

Draak was niet zo maar een draak!
Nee, Draak was roze van kleur en als zij spoog dan spoog ze witte vlinders in plaats van vuur.
Dat ze uiterst lief en verdraagzaam was, was een andere eigenschap van het roze dier.
 
Draak was dus een zeer bijzondere draak .
 
Olifant bezat eveneens zulk soort eigenschappen, alleen was zij niet roze.
Wel had Olifant een rode- haren- pluizebol op haar hoofd die bij elkaar gebonden was met een glimmende gouden strik.
Ondanks deze bijzondere eigenschappen waste Olifant veel.
Niet alleen zichzelf, ook haar kleren en beddegoed.
Iedere dag ging ze de nimmer- eindigende- strijd aan.
Ze sjokte dan vol nieuwe levensmoed met een bundel kleren en een welriekend stukje zeep naar de kronkelende altijd fluisterende rivierbedding en deed ze wat ze moest doen:
 
Wassen.
 
Op een dag had Draak ook zin in de rivier.
Ze wilde er in plonzen en met de vissen spelen.
 
Bij de rivier aangekomen zag Draak hoe Olifant aan de oever van de rivier op nogal heftige wijze haar was bezigheden aan het uitvoeren was.
Haar voorpoten gingen boenend en stampend op en neer en was er door al het zepige-spetter-rumoer veel welriekend wit schuim tussen de kleren en het water ontstaan. Een enkele keer ontsnapte zo'n wit onschuldig schuimbergje en liet zich gewillig meevoeren met de stroom van de op en neer gaande rivier deining.
 
' Wat ben je aan het doen?' fronste Draak.
 
' O..., ik ben aan het wassen roze Draak,' mompelde Olifant hoorbaar doch ietwat ongeduldig terug.
Ze keek vriendelijk op van haar bezigheden en vervolgde:
 
‘Iedere dag is het weer zo ver.
Ik probeer de immense berg vuil voor te zijn!'
 
Draak schudde zachtjes haar hoofd en peinsde daarna diep.
Toen ze weer uit de gangen van haar gedachten krochten kwam, vroeg ze bezorgd:
 
' Waar komt al het vuil nou toch vandaan Olifant?'
 
Olifant stopte onmiddelijk met wassen, stond kreunend op, recht haar rug en wijst met haar voorpoten langzaam kriskrassend over het land, wijst vervolgens naar de akkers, de bossen en de donkere contouren van de rokende stad verderop.
 
Met grote ogen volgde Draak Olifants wijzende handen.
 
Draak wist niet dat het ergste nog moest komen.
 
Als Olifant is uitgewezen ontsnapt er een diepe lange welgemeende zucht uit haar keel.
Ze kijkt ernstig naar haar voorpoten, naar haar buik en benen en vervolgt:
 
'Maar het ergste vuil komt van ons zelf.'
 
Roze Draak schrikt en doet een stapje achteruit.
 
' Van ons zelf?' piept Draak.
 
' Ja...van ons zelf.....'
 
'Overal zitten gaatjes of gaten in ons waar erg veel vuil afstoot uit komt....en....last but not least, het ene gaatje is erger dan het andere gaatje.'
 
Draak kijkt bezorgd naar het lijf van Olifant, knippert met haar ogen, kijkt weer met enig licht afgrijzen naar haar eigen lijf, bedenkt zich dan geen moment, neemt een flinke aanloop en springt met een hoge sprong joelend in de rivier .
Onderweg ontsnappen er tientallen witte vlinders uit haar mond.
De meesten vliegen hoog in de lucht.
 
Enkele zitten weldra op de oren van Olifant.
Olifant zwaait in slow motion een paar keer met haar hoofd.
Haar bijelkaar gebonden- rode- haar- pluis met gouden strik schudt vrolijk mee.
 
Als Draak in het midden van de rivier is aangekomen, draait ze zich om, kijkt naar de glinsterende oever rand en aanschouwt woordeloos de onmetelijke schoonheid van Olifant .
 
Er kietelen een paar vissen aan haar tenen.
Ze merkt het niet.
 
Aan de oever rommelt het eveneens.
Na een paar flinke was en boen momenten wordt het Olifant te veel.
Ze schudt de vlinders van haar oren, werpt de kleding en het stukje zeep in een paar struiken dichtbij de oever en gooit zichzelf met veel golfslag in de vrolijke rivier.
 
Weldra grijnst de dag hen stralend tegemoet en is van plan om niet meer te verdwijnen.
 
 .

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Lees meer >> | 817 keer bekeken

Isis Nedloni :EEN TROS BEDTEKENINGEN

Lees meer >> | 986 keer bekeken

HOUDEN VAN JEZELF

OMDAT ER ZOVEEL KERNWAARHEDEN IN STAAN

EN DAARMEE DE MENS

VERDER KUNNEN HELPEN

BIJ EEN PRETTIGER BESTAAN

MET MEER

UITGESPREIDE

GENOTSMOMENTEN....

EN MINDER BLUES GELUID

VANUIT ONZE AANGELEERDE

MODDERPOELEN BUIEN....

KAN IK HET NIET LATEN

 DE KERNWAARHEDEN

  DE VIRTUELE RUIMTE

IN TE WERPEN.... 

EN HOOP IK

DAT U NOG MEER

VAN U ZELF GAAT HOUDEN

DAN U AL DEED!

LEEF UW LEVEN

VANUIT EEN

KLOPPEND

WAARHEIDSGETROUW

HART

VIA DE INTENSIEVE

SPRANKELZONE!!!

Lees meer >> | 845 keer bekeken

KNALLENDE WIND

NET LANG GELOPEN

OP EEN WEG

DIE IK

DAGELIJKS BEWANDEL

VOOR MIJN BROODNODIGE WELZIJN

VAN LIJF EN LEDEN.

TOEN ONTSNAPTE ER

ZONDER CONTROLE

HET WAS GEBEURD

VOOR IK HET WIST

EEN KNALLEND WINDJE

UIT MIJN BINNENINSTE.

IETS VERDEROP 

ZAG IK

EEN STEL OP MIJ AF KOMEN.

IK DACHT IN SCHRIK

ZOUDEN ZE NU

MIJN ONTSNAPTE KNALLETJE

HEBBEN VERNOMEN?

ZOUDEN ZE HET HEBBEN GEHOORD?

DAAROM KUCHTE IK EEN KEER.

EN NOG EEN

MAAR DAN IETS HARDER

OM DE NODIGE

VERWARRING TE ZAAIEN

NEE...DE MENSEN DIE

OP MIJ AFKWAMEN

HADDEN HET ONTSNAPTE

KNALLETJE NIET GEHOORD

Lees meer >> | 961 keer bekeken

KIKKER IN MIJN SLIP

HIER EEN ALOUD DIERENFABELTJE GESAUSD IN EEN SURREALISTISCHE VORM MET FREUDIAANSE INSLAG... 

' U KRIJGT VAN MIJ DUIZEND ZOENEN IN DE LUCHT!', RIEP DE VROUW NAAR DE KIKKER.

DE KIKKER BLEEF STRAK VOOR ZICH UIT KIJKEN.

EEN ENKELE KEER ONTSNAPTE ER EEN LEKKER ROLLEND ZACHT KIKKERGELUIDJE UIT ZIJN DAN OP EN NEERGAANDE KIKKERMOND.

NA EEN POOSJE PEINZEN PAKTE DE KIKKER ZIJN MOED BIJ ELKAAR EN SCHRAAPTE ZIJN KEELTJE.

HIJ WIST DAT DE VROUW MAAR AL TE GRAAG WENSTE DAT HIJ ZOU VERANDEREN IN EEN BEPAALD MANMENS.

AAN DUIZEND ZOENEN IN DE LUCHT HAD HIJ ECHTER NOG GEEN BOODSCHAP.

'IK WIL GRAAG MEER DAN DAT!' BRULDE DE KIKKER PLOTS.

IN ZIJN STEM KLONK EEN ANDERE TONATIE .

DE VROUW SCHROK .

ZE DEED EEN STAP ACHTERUIT .

IN HAAR BUIK BONSDE DE WOESTE ZEE.

NA EEN POOSJE HERVROUWDE ZE ZICH EN KNIELDE, NOG WEL OP AFSTAND, BIJ DE GLIMMENDE KIKKER NEER.

'WAT WIL JE DAN?', STAMELDE DE VROUW SCHOR.

EIGENLIJK DURFDE DE KIKKER HET NIET TE ZEGGEN, MAAR ALS HIJ ZIJN MOND HIELD EN ZWEEG, ZOU HET VAST NOOIT GEBEUREN.

DAN ZOU ZIJN DIEPSTE WENS VERDORREN EN VERZANDEN IN HET LEGE NIMMER-BESTAAN-HEBBENDE- NIETS.

EN WEER VERZAMELDE HIJ AL ZIJN MOED BIJ ELKAAR.

TOEN BARSTTE ZIJN VERLEGEN WOORDEN LOS.

' IK WIL EEN TIJDJE IN JE SLIP WONEN!' BRULDE DE KIKKER IN EEN VREEMDSOORTIGE WOORDENSTROOMSTOOT NAAR VOREN.

NA DE BRUL BOOG DE KIKKER ONMIDDELIJK ZIJN KOPJE NAAR BENEDEN EN HAD NU EEN TWIJFELACHTIGE SPIJT DAT HIJ ZICH ZO ERG IN DE VERTE VERSTEN VAN ZIJN ZIEL HAD LATEN GAAN.

DE VROUW KNIPPERDE MET HAAR OGEN.

HAAR MOND VIEL OPEN.

EEN BLIJDE ZEE GOLFDE HEVIG IN HAAR BUIK.

Lees meer >> | 819 keer bekeken

Isis Nedloni :DE GROTESKE PARADE WERKEN UIT MIJN LEREN DUMMY

Lees meer >> | 688 keer bekeken

HEKEL, MOOIE VROUW EN DE OORLOG MET DE NICOTINEDRAAK

MOOIEVROUW KOMT BIJNA HUPPELEND DE WARME BUURTKROEG VAN DE STAD BINNEN VALLEN.

RONDBORSTIGE BARVROUW KIJKT OP VAN HET GLAZEN POETSEN.

'WAT ZIE JIJ ER GEZOND UIT!' ROEPT ZE LUID EN VROLIJK.

AAN DE LEESTAFEL ZIT EEN VERDWAALDE BLEKE MAN IN EEN NOG BLEKERE REGENJAS.

HIJ KIJKT OP VAN ZIJN KRANT, KNIPPERT EEN PAAR KEER MET ZIJN , NOG NET NIET INGESLAPEN PRETOOGJES EN VOLGT ,STIEKEM VERLANGEND, HAAR RONDE BILLEN , DIE VERVOLGENS ZACHT EN ELEGANT, MET EEN LUCHTIG PLOFJE OP DE BARKRUK LANDEN.

DAN BEDAART HIJ ZICHZELF EN VLUCHT WEG IN DE SCHREEUWENDE OVERVOLLE NIEUWSKRANT.

IN DE HOEK VAN DE VENSTERBANK VAN DE BUURTKROEG LIGT HEKEL, EEN WEZENTJE VAN NOG GEEN TWINTIG CENTIMETER HOOG.

HIJ LIGT LANGUIT OP ZIJN BUIK OP EEN DIK ZACHT ROOD KUSSENTJE TE SLAPEN.

ALS MOOIEVROUW GOED EN WEL OP DE HOGE BARKRUK ZIT, BESTELD ZE SNAKKEND EEN WARME CHOCOMELK MET VEEL SLAGROOM EN LEPELT WELDRA, AL SLURPEND, MET GETUITTE RODE LIPPEN, DE BOVENSTE ROOM UIT HET LANGE WARME GLAS.

ZE VERVOLGT SPUTTEREND:

' JA! JA! IK HEB LAATST...ECHT WAAR....IK HEB LAATST...HELEMAAL IN MIJN EENTJE.... EEN ENORME GROTE BOZE VERWOESTENDE DRAAK VERSLAGEN!'

RONDBORSTIGE BARVROUW KIJKT MOOIEVROUW EENS GOED AAN EN ZIET DAT ZE BLOEDJE SERIEUS IS.

ZE ZEGT:

' JE MEENT HET ALLEMAAL!'

MET GROTE GLANZENDE HERTEN OGEN VERVOLGT MOOIEVROUW:

' JE WEET TOCH DAT IK EEN JAAR GELEDEN ZO ERG BEN GESCHROKKEN DAT IK PARDOES WEER AAN HET ROKEN BEN GESLAGEN?'

RONDBORSTIGE BARVROUW KNIKT EEN PAAR KEER MET HAAR LIEVE DOORWOELDE HOOFD.

'EN HOE....!’ VERVOLGT ZE, ‘ IK ROOKTE ALS EEN WAARACHTIGE KETTER ...VAN S' MORGENS VROEG TOT S' AVONDS LAAT WAS IK IN DE GREEP VAN DE BOZE NICOTINE DRAAK... HIJ SLOKTE ME MET HUID EN HAAR OP!'

ZE SLIKT EEN PAAR KEER HAAR WOORDEN WEG, SCHRAAPT HAAR KEEL EN VERVOLGT MOEDIG:

Lees meer >> | 786 keer bekeken