Isis Nedloni

HEKEL EN DE PESTERIGE WINTER

Hekel en de pesterige winter.

MooieVrouw komt dik ingepakt, haar hoofd in dr kraag verstopt bibberend de kroeg binnen strompelen.
Rondborstige barvrouw sjouwt drukdoende heen en weer met blokken hout en stapelt deze zorgvuldig bij de houtkachel op.
MooieVrouw werpt haar jas over een stoel, dribbelt elegant achter Rondborstige Barvrouw aan en zegt:
‘Laat mij ook eens mee sjouwen!'
De BarVrouw draait zich glimlachend om en drukt met gemak een stapel hout in MooieVrouw haar armen. Deze zucht even als ze de zwaarte en de hardheid van het hout tegen haar boezem aangedrukt voelt. Ze raapt haar moed bijeen , loopt met gestrekte rug verder en legt , alsof het haar allerdagelijkse bezigheid is, behoedzaam het hout in gestapelde rijen op elkaar.
Hekel ligt op een kussentje in de vensterbank en slaat door de spleetjes van zijn oogjes, met plezier  de twee vrouwen gade.
MooieVrouw sluipt door een klapdeur naast de bar via de keuken Barvrouw achterna en komt op een grote achterplaats waar een muur van hout hen glunderend aan kijkt. Pak me dan, pak me dan lijken ze te roepen.
‘Nog tien stuks, dan is het weer genoeg voor vandaag, ' zegt Rondborstige Barvrouw en geeft een vette knipoog weg.
MooieVrouw haar ogen glijden over de ritmische structuur van de houtgestapelde muur en roept als een dominee die aan zijn speech knaagt:
‘O, wat verlangen mijn blote voeten naar de verse grond!
Wat verlangt mijn lijf naar lichte kleren!
Wat verlangt mijn ziel naar het heldere licht!
Wat verlangt dit alles naar mijn lief!'

Barvrouw kijkt glunderend naar MooieVrouw. Ze lacht breedgebekt haar wit blinkende tanden bloot en zegt:
‘Nog effe meid, nog effe...dan zijn we door de winter heen!'
‘Dat ik het hier zolang volhoud is mij een raadsel,' zucht MooieVrouw  mompelend na.

Barvrouw stookt de kachel flink op.
Het wordt behaaglijk warm .
Een groepje koud gekleumde mannen staan armen zwaaiend en met ingezogen adem sissend rondom de kachel.
Buiten stort de hagel zich kletterend tegen de ruiten.
Hekel draait zich knorrend in een slaapkrul om.

Lees meer >> | 897 keer bekeken

VANDAAG NOG MEER PROZA DRUPPELS

Het terrein braakt vlammend

duizend schoenen in je schoot

ze murmelt lief aan stuiptrekkende lasso's

wenkt schichtig naar de zon zo bloot

trekt spottend sporen naar de maan

zuigt klotsend zonder smoren lippen leeg en aan

voelt lachend stralend  aaiende billen die kle-ef

knarst kruipend vlinders de siddering heet

stuwt lust naar doorbloedend kook orgaan

zweet likt brullend huid door open raam

gestolde liefde dient mijn vallende bruid

in zoet bedwelmend kruidig haar

trouw aan het zelf zonder omkijken naar

door bloesem tuinen van spattend goud

en doorwoelde monden met stout doordrenkt

van fluisterend stervend bitter zout en bloot

dat oud en omwonden

schoenen braakt in mijn huilend vallende schoot

Lees meer >> | 909 keer bekeken

DE PROZA DIE ZICH VANDAAG GAANDE WEG UIT MN ZIEL PROPTE

Als mijn, in de woestijn roepende

verloren ondeugende schaterlachende

volle lippen verdwalen in een zompig

zinkend zoet gekruid  brullend moeras.

Hoe ik ook trek of duw, 

verdwalen doen ze toch

naar de zakkende bodem

van het grijnzende waterbos

waar het even rusten is geblazen

 voor  mijn watertrappelende altijd glanzende

 lippen die mijn ziel verraden 

en later weer moedig,  

doch geschaafd met klam zweet

en trillende knieen

uitgebleekt verder zullen sjokken,

  zoekend naar sporen van mijn lieveling

 en altijd zijn lippen zal  hervinden

 zonder smiezen 

in de taaie gloeiende avond zon

van ons leven, 

als we  beiden weer bereid zijn

tot blakend  blozen 

en de schrik woest

van onze gebogen ginnegappende

en treurige ruggen afschudden

alsof we er zelf voor konden kiezen...

Lees meer >> | 973 keer bekeken

BOEROEBOEROEVROUW 31

Lees meer >> | 990 keer bekeken

BOEROEBOEROEVROUW 30 EN KIP VERWENT HOER

Vandaag  dit werk afgerond afgerond en mag ze aan de zwarte muur.... Ik hou niet voor niks van Frida Kalho...

En ontstond het volgende verhaal zodat alles luchterder werd:

KIP VERWENT HOER

Vervolg vorig verhaal:

Kip wordt eerder wakker dan Hoer. Ze ontsnapt uit de warme greep van Hoers armen, rekt zich zacht piepend uit en kijkt naar de contouren van de slapende Vrouw. In haar gezicht ziet Kip hoe uitgeput ze is. Er zit een brede dubbele fronsstreep tussen haar wenkbrauwen geplakt en zijn er streepjes rond haar rode mond ontstaan die er een tijdje geleden nog niet zaten.

Kip zucht bij dit aangezicht.

Dan vermant ze zich, springt van de reuze krentenbol, rent vliegensvlug naar buiten en gaat als de wiedeweer zaadjes bij elkaar verzamelen die ze in een grote zak stopt. Als de zak vol is, sleept ze deze naar de bakker die van al het verzameld graan verschillend lekkers moet gaan bakken.

‘Het is voor een uitgeputte vrouw ,’ roept Kip naar de bakker.

‘Die heeft veel lekkers verdiend.’

Dat laat de bakker zich geen tweede keer zeggen. Hij neemt de zak met zaadjes aan, weegt deze en beloofd Kip dat hij veel lekkers zal bakken.

Zo gezegd zo gedaan.

Weldra is het een gestommel en gestuif van jewelste in de bakkerij. Allerlei bakvormen worden met kabaal uit kasten getrokken, de granen geplet, het meel gekneed, in kookboeken geloerd…

Na een tijdje zweten wordt het stiller in de bakkerij en persen zich de meest lekkere geuren door de kieren van de bakovens naar buiten.

Evenlater stopt de bakker allerlei vers gebakken lekkers in een paar dozen en overhandigt deze aan de inmiddels zeer blije Kip, die de dozen met al haar kracht naar de reuze krentenbol duwt waar de uitgeputte vrouw nog steeds in een diepe slaap verkeerd.

Kijk nou toch, denkt Kip, dat schone mens is zo moe, die kan wel drie eeuwen blijven slapen!

Dan beweegt de neus van de vrouw zachtjes en begint ze, als een jong konijntje, snuif geluidjes te maken.

Weldra knippert ze met haar ogen en zegt:’Van al die welriekende geuren moet mijn mond kwijlen Kip.’

Kip glimlacht.

Ze staat vlakbij het hoofd van de vrouw .

In haar gele schoon opgepoetste snaveltje klemt wat lekkers.

De uitgeputte vrouw doet haar mond open en vangt het stukje wat Kip uit haar snavel laat vallen behendig op, proeft en kauwt op het verse lekkers en zucht van plezier.

Er rollen tranen over haar wangen.

De vrouw is bevangen door alle onbaatzuchtige liefde die ze van Kip ontvangt.

Telkens komt Kip terug met nog meer lekkers uit de warme doos en werpt het in haar openstaande mooie volle mond.

Dat blijft nog wel even een paar eeuwen zo doorgaan…

Lees meer >> | 974 keer bekeken

DE HOER EN DE SCHARREL KIP

Vandaag ontsproot mij het verhaaltje van de hoer en de scharrel kip en is de opzet van een nieuwe BoeroeBoeroeVrouw klaar.

Op een dag heb ik een zwarte muur waar al mijn BoeroeBoeroeVrouwen komen te hangen. Hoe dat er misschien uit gaat zien is te zien in mn laatste informatie pagina 'HEFTIG WERK'.  (Een artikel in de Gelderlander)

 Alle 25  werken zie je dan als een enorm schilderij bijelkaar (220 x 170 cm) omlijst met zwarte BOA VEREN.... 

DE HOER EN DE SCHARREL KIP.

Op een lange kade met veel oude bomen loopt Hoer.

Ze heeft een rode strakke jurk aan waar haar ronde borsten en eveneens ronde zachte billen goed in uit komen.

In haar ene hand draagt ze een glimmende pikzwart gelakte tas en in haar andere hand klemt een sigaret.

Haar hakken klakken in een steeds terug klakkende echo door de straat.

Even verderop , bij een grote dikke oude knoestige boom, scharrelt kip.

Een dikke rode bolle alleraardigste lieve warme kip met een geel snaveltje.

Ze schraapt  veneinig met haar klauwachtige kale pootjes de aarde los en pikt , alsof haar leven er van af hing, op de grond.

Als Hoer Kip ziet loopt ze naar de rondscharrelende kip toe en zegt:

‘He , kip, wat doe jij hier?’

De aardige bolle rode kip kijkt vriendelijk op, stopt met het geschraap, kijkt  vluchtig om zich heen en antwoord:

‘Íkke? Ik pik zaadjes op.’

Ahum, denkt Hoer, dat doe ik ook.

Ze zwijgt en fronst haar wenkbrauwen, graait in haar zwarte glimmende tas, pakt er een verse krentebol uit en werpt die naar Kip.

Nou, die had natuurlijk geen oog meer voor enig zaadje en stortte zich als een wild beest op de krentebol.

Hoer schater lacht om dit aangezicht, tuit vervolgens haar rode lippen en geeftf luidruchtige klapzoenen en luchtkussens aan Kip weg.

Toen dat was afgelopen zegt ze zwoel:

‘Dag lieve kip!’

‘Veel plezier met je leven!’

De Kip kijkt met een volle mond en volgepropte bolle wangetjes omhoog en knipper een paar keer met haar glinsterende kraal oogjes, als afscheid.

Een half uur later ligt hoer op haar rug en perst een vreemde rare bleke klant zijn zaad uit.

Hoer heeft haar mond en ogen stijf dicht en denkt aan een reuze krentebol die haar toegeworpen wordt. Ze springt op de krentebol ,die wel zo groot als een ruim tweepersoonsbed is  en omarmt kermend het zachte weefsel.

Ze rolt zichzelf op haar buik en hapt lachend stukjes uit de verse bol.

Kip komt ook aanrennen en doet weldra vrolijk mee.

Als hun buikjes blij en rond gegeten zijn houden ze op met happen.

Kip sleept zich naar de armen van Hoer en samen vallen ze in een lange diepe warme slaap…

Lees meer >> | 1015 keer bekeken

HEKEL, STORM, VLOT EN YELLOW SUBMARINE

Aangewakkerd door mijn eigen leven en de storm die vandaag over het kikkerlandje raast, wrong dit verhaal en beeld zich vannacht en vanmorgen naar voren:

HEKEL EN HET VLOT EN DE YELLOW SUBMARINE

Boven de stad stoeit een loeiende bulderende storm met de grijze donkere wolken en de zwijgende oude aarde.

De regen bonkt al uren met felle lawaaiige tikken tegen de ruit van de buurtkroeg. Af en toe kleppert de brievenbus veneinig en giert de wind guur door de dunne spleetjes van de deurpost.

Takken van de bomen langs de gracht worden ruw en met hevige rukken scheef getrokken. De bamboe bij het kale eenzame terras zwiept heen en weer en buigt zich soms krakend tot boog.

De kop van de aangenaam warme bar wordt bezet gehouden door een groepje mompelende, aan glaasjes nippende dikbuikige, wat kalende mannen. Rondborstige BarVrouw scharrelt gemoedelijk achter de bar en laat soms een paar zwoele rustige woorden uit haar roodgeverfde mond vallen. De groep mannen bromt dan eensgezind in zacht grommend koor terug.

Bij de houtkachel zitten MooieVrouw en Vriendin.

Vriendin krabbelt in een kruiswoordpuzzel van een krakende krant. Ze moet haar hersens immers soepel houden. MooieVrouw buigt af en toe voorover en port met een pookje in het vuur. Dan vraagt MooieVrouw:

‘Hoe is het nou op je vlot? Dobber je nog steeds op de grote oceaan?’

Vriendin kijkt op en glundert:

‘Ja, natuurlijk!’ lacht ze, ‘Natuurlijk dobber ik nog verder op mijn los geslagen vlot. Als je jezelf eenmaal van de kust hebt weggehakt blijf je gewoon door dobberen, hoor.’

MooieVrouw kijkt nieuwsgierig naar de blijde tonen op Vriendins blozende gelukkige gezicht.

Vriendin vervolgt:

‘Maar ik ben niet alleen hoor. Er reist een yellow submarine met mij mee, die bij tijd en wijle krachtig naast mijn vlot naar boven borrelt en weldra zijn zware luik kirrend en krakend opent.’

‘O, ja?’glundert MooieVrouw mee.

Vriendin vervolgt:

‘Dan graait de meest warmste hand me van mijn vlot en trekt me naar binnen…’

‘Wauw!’roept MooieVrouw blij.

‘Zeg dat!’lacht Vriendin uitbundig.

‘En dan hebben we natuurlijk de tijd van ons leven, daar in de buik van die lieve yellow yellow submarine.’

‘Ja, daar twijfel ik geen moment aan,’ zwoelt MooieVrouw terug.

Ze omarmt haar Vriendin en geeft een paar lieve warmte knuffels weg.

Hekel draait zich om, kijkt even door de spleetjes van zijn oogjes naar de twee liefdevolle doorwoelde vrouwen en slaapt even later met de meest breedste grijns zacht knorrend in een krul verder.

Buiten loeit de storm zonder scrupules door de steegjes , over de pleinen en wringt zich overal in.

Ze schudt aan de bijna lege trams

Takken breken af.

Restvuil ritselt overal.

Een losgerukte paraplu wordt door de wind over de straat gesleept en danst verkreukeld door tot ze door een fietsenrek wordt klemgezet…

Lees meer >> | 990 keer bekeken

MY SPEECHE

Deze speeche gebruik ik , na welkomswoord, introduktie werk en begeleidende muzikanten, bij  de opening van mijn exposities.

Ik vind haar zo mooi dat ik em wil delen op deze stormachtige gure dag. De woorden dienen goed gearticuleerd, hard op met een theatrale tonatie op prozaische wijze te worden uitgesproken:

Lees meer >> | 950 keer bekeken

HONING WATERVALLEN PROZA

Mmmmmm...vannacht borrelden er woorden door mijn hoofd...

Vanmorgen weer...

En ontstonden deze schoonheden:

..En heb ik net via email ontvangen dat mijn werk voor de aankomende expositie onbeschadigde is aangekomen in Frankrijk. Bij geluk kan ik aanwezig zijn bij de opening...........................................................................................................................................................................................

Als de zoete geuren van je lieve appelbloesem

mond de mijne raken

ontstaan er bulderende zeeën vol

vochtige glimmende liefde die sissend

van kirrend geluk welriekende kreten slaken

en

is het aan een stuk door een ademontnemend

oorverdovend duizend jaren zingende hete honing

watervallen zoenen geblazen

Lees meer >> | 1216 keer bekeken

KISS FISH

Deze KISS FISH zwom mij vandaag lachend tegemoet

Ze floepte zo uit mijn dummy.

KissFish reist door de grote blijde blauwe blinkende oceaan en springt af en toe wulps op het grote comfortabele houten vlot wat met haar mee reist.

Op z'n tijd komt ook de zingende en meereizende Yellow Submarine naar boven drijven.

Dan opent zich krakend een  lonkend luik en graait weldra de meest liefdevolle warme hand KissFish  kirrend van het vlot.

In de duikboot wordt dan hevig gezoend, flessen ontkurkt en op de flamenco gedanst...daar binnen in die yellow submarine.

Na een tijdje volgt ook de wegwerking van het achterstallige  lust onderhoud en veel schootpoes oefeningen , restaurantje spelen en  uitslapen.

Na al dit sprankelende schoons wordt Kiss Fish weer voorzichtig , met pijn in het hart, op het vlot gelegd.

Duizend zoenen nemen dan moeilijk afscheid...

Tranen storten zich neer in de scheuten van heimwee bulken. Dat snikt nog wel even na tot de yellow submarine een stipje aan de blozende horizon is.

Op een dag blijft KissFish toch binnen in de yellow submarine.

Nu is het nog doorbijten geblazen, door vele zure appels heen, daar alleen in  en op die grote stille mee deinende oceaan...

Lees meer >> | 1001 keer bekeken