Isis Nedloni

CORONA EPIDEMIE; EXTREMISME DOEMT OP!

Op de achtergrond hoor ik een agressieve stem.

Die stem wil mij niet spreken. Ze kon het niet aan dat ik haar moest corrigeren in een pandemie. "Gewoon voorzichtig zijn!',was en is mijn motto. 'Wat is daar nu moeilijk aan?' Families worden gepolariseerd, vallen uit elkaar bij grote tegenstellingen. Je leert elkaar echt goed kennen in nood verordeningen! Extremisme doemt op! Niet goed kunnen nadenken ook! Domheid versus intelligentie? Het zal nooit meer zo worden als eerst. Eerst is voorbij en komt nooit meer terug. Lieve mensen bestaan helemaal niet! Ze kunnen levensgevaarlijk zijn! In een pandemie is heel veel anders.l

Lees meer >> | 283 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE: ZO ZIET HET FANATISME VAN EEN VIRUSWAANZINVOLGER ER UIT!

 Gecopieerd van uit mijn messenger nadat ik een tekening had gemaakt over de levensgevaarlijke stroming #viruswaanzin. ZIE DE BOODSCHAP VAN EEN FANATIEKE VOLGER, ene #marcokolkman :

MA 01:02

De enige die niet normaal is dat bent u! U bent helemaal bevangen door een angstpsychose en u laat zich meeslepen door de massahysterie die ons land al maandenlang in zijn greep heeft en die nog eens extra wordt aangejaagd door onze regering met hun ondoorzichtige noodverordeningen en enge spoedwetten die onze grondrechten en burgerlijke vrijheden nog verder aantasten en inperken, terwijl dat soort verordeningen en wetten uitsluitend zijn bedoeld voor de noodsituatie die er inderdaad nog was in maart en april toen het virus ons totaal had overrompeld en we mede dankzij dat incompetente RIVM veel te laat tot actie zijn overgegaan. Maar we hebben het virus allang onder controle nu. Vandaag was er zelfs geen enkele Corona-dode en nog maar zo'n honderd besmettingen in een land met bijna 18 miljoen inwoners! Maar angsthazen, doemdenkers, paniekzaaiers en onheilsprofeten zoals u zijn totaal de weg kwijt en hebben elke realiteitszin verloren! Dat noem ik nou sektarisch en ook gevaarlijk, want u maakt anderen die daarvoor vatbaar zijn ook dusdanig bang dat ze hun huis niet meer durven te verlaten en gaan lijden aan het eenzaamheidsvirus zoals al die arme kwetsbare ouderen in verpleeghuizen. Het eenzaamheidsvirus is veel erger dan dat het Corona-virus ooit zou kunnen zijn. U heeft zich zeker ook al maandenlang verschanst in de kelder, bibberend als een rietje? Echt, u moet hoognodig een psychiater bezoeken. Iemand die alleen nog maar leeft vanuit doodsangst en paniek terwijl de kans dat je morgen verongelukt in je auto wel 1000 keer groter is dan dat je bij het huidige geringe aantal besmettingen het virus oploopt, laat staan dat je eraan sterft. Mensen zijn sociale wezens en die hebben na maanden bijna geen sociale contacten te hebben gehad eindelijk weer behoefte aan nabijheid en warmte. En als ze dat niet wordt gegund door de totalitaire fascistoïde overheid die onwelgevallige demonstraties verbiedt dan nemen ze het zelf wel door terecht in opstand te komen! Jullie hypochonders zijn griezelige figuren die nuchtere en rationele mensen die eindelijk verder willen met hun sociale leven en met hun horeca-ondernemingen trachten te besmetten met jullie volstrekt irreële doodsangsten en waandenkbeelden. Het leven bestaat nou eenmaal uit het nemen van aanvaardbare en ingecalculeerde risico's als je je tenminste niet de rest van je leven in een donkere kelder wilt opsluiten als een angstig bibberend muisje. Weg met de anderhalvemeter-dictatuur en weg met het nieuwe (ab)normaal!

Einde chatgesprek

Je hebt Marco Kolkman geblokkeerd. Je kunt deze persoon geen chatberichten sturen en niet met deze persoon bellen in deze chat en je ontvangt ook geen chatberichten of gesprekken van hem/haar.

Lees meer >> | 458 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE: #VIRUSWAANZIN IS LEVENSGEVAARLIJKE STROMING IN EEN PANDEMIE.

Lees meer >> | 354 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE: #VIRUSWAANZIN IS EEN GEVAARLIJKE BEWEGING!

Lees meer >> | 373 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE WEEK 7 ; EEN MINI DUIKBOOT, OP DE KONING GEPROOST EN PROESTENDE MENSEN

Een mini-duikboot moet ik gaan bouwen en dan gauw leren besturen en ook een eenpersoons mini- helicoptertje  met een electrische motor moet ik gaan aanschaffen en deze ook  leren besturen.
 Met de duikboot kan ik dan  stiekem, buiten het protocol van de corona authoriteiten om,  onopgemerkt via de Rijn, die hier vlak achter loopt ,via Duitsland naar Zwitserland varen , dan aldaar links de Aare op en daarna met mijn geruisloze helicopter verder naar Geneve vliegen en  dan geheel in  undercover en corona proof mijn lieve lieve kleinzoon zien en meemaken!!! 
 

Met de geruisloze minihelikopter vlieg ik dan naar Amsterdam om mijn lieve zoon en zijn lieve vriendin te zien ,elkaar s glinsterende ogen bekijken en bij te babbelen onder het genot van een overheerlijk hapje en drankje en de poezen aaien en daarna  vloog met dat lieve minihelicoptertje  naar Laren zodat ik ook eindelijk mijn stokoud bijzondere moeder kan zien.
Het wordt nu wel erg kaal en koud  door dat moorddadige klere virus. 
Als nu iedereen in het openbaar vervoer  en in winkels met een mond en neus bedekking mondkapje  /sjaal gaat lopen dan kan niemand de ander meer besmetten met foute hoest en proest bewegingen! Want dat gebeurd nog vollop! Ik hoor ze toch, de hoesters!  Maar dat beseft van Dissel niet! Van Dissel denkt dat iedereen thuisblijft bij luchtwegklachten of braaf in zijn of haar elleboog proest. Nou vergeet het maar!
 

Een paar dagen geleden was het weer als vanouds markt. Dan stromen er vele mensen uit de omgeving dit stadje binnen. 
Daar wil ik niet wezen dacht ik, toen ik in de verte de drukte zag opdoemen als een vreselijk monster , keerde om en vermeed het centrum. Mensen worden helaas steeds makkelijker. Dat is een schrikbeeld. Kennissen zie ik of voorbij schieten met zwaaiende armen op hun mountainbikes of  in het ergste geval komen ze juist te dichtbij staan. Dat voelt  onprettig. Waarom deze argeloosheid? We leven in een pandemie tijdperk en dat tijdperk verdwijnt voorlopig niet.
 

Laatst een latte koffie bij een afhaalwinkeltje gekocht en wilde op een houten bankje gaan zitten voor een traktatie van een korte pauze. Maar er zat  ondertussen een vreemde  vrouw. 
De vreemde vrouw zei: 'kom maar gewoon zitten hoor' en klopte met haar hand op de bank. 'Ik heb echt geen corona en kuch ook niet.' 
Maar ik deed het niet.

Te dichtbij is taboe. De zekerheid is weg. Niets is te vertrouwen want de ziekte verschijnselen kunnen ook altijd sluimerend zonder aanwijzingen aanwezig zijn en een miniscuul spatje spontane haast onzichtbare spuug kan al fataal zijn. Ik maak er gewoon een sport van om het vooral niet te krijgen. Dan blijft de spanning minder en het leven aangenamer in dit eindeloos durende horrorscript. Ik doe echt niet mee met het  aanvullen van de groepsimmuniteit! Ook al behoor ik niet tot de risicogroep. Het virus is zo grillig! Ik vertrouw hem voor geen meter!Ik doe niet mee!Trouwens het zegt helemaal niks of je wel of niet tot de risicogroep behoort. Er komen ook jongere gezonde mensen op de IC te liggen en als je het dan overleeft samen met dat vreselijke proces van kunstmatig beademen, dan hou je er vaak ook een behoorlijk trauma (die heb ik al voldoende gehad ooit) aan over en veelal een moeizaam proces van herstellen met soms blijvende schade. Zoiets wil je toch voor geen miljoen op je pad of of op het pad van je naasten krijgen!
 

Ook doe ik niet aan ommetjes. Een frisse neus is bij mij een lange frisse neus. Dat hoort bij mijn gezondheidssysteem. Als ik het niet doe dan sombert mijn gemoed en daar pas ik voor. Ook in tijden van crisis. Maakt u zich vooral niet ongerust.Het is allemaal verantwoord. De plekken die ik bezoek zijn , op flora en fauna na, nagenoeg leeg. Al jaren vraagt mijn lijf en mijn gemoed om een flinke wandeling van minstens 5 kilometer of fietstocht van minstens 10 kilometer. Verder weg lukt helaas in deze crisis toch niet vanwege het ontbreken van een verscholen wc. De natuur sleurt ons door deze tijd.
 

De blijde merels zingen uit volle borst en maken me even dolgelukkig.
Ik neem bijna altijd verschillende routes. De ene keer is het rechtsom en dan recht door en de andere keer bevind ik me  binnen een halve minuut buiten in de landerijen. Nu maar hopen dat de mensen in de huizen waar ik langs moet mij op den duur niet gaan verraden. In tijden van crisis komen vreemde stiekem verstopte negatieve kenmerken van mensen naar boven. Dat weet ik zeker want ik voel het bij mezelf ook. Mensen die diep hoesten en toch buiten lopen ga ik uit de weg! Ik loop er vooral met een grote boog om heen en ben uit zelfbescherming bang voor ze. Het liefs wil ik ze natuurlijk vangen met een reuzenvlindervanger en ze dan afleveren bij een huisarts. Behalve deze fantasie doe ik natuurlijk niks want ik weet dat niemand expresss een verspreider is van de dodelijke ziekte. 
 

Het landschap is versierd met duizenden paardenbloemen, fluitekruid, boterbloemen, krentenbomenbloesems en troffen we verderop in adembenemend stiltegebied in de grote poelen vol moerassferen wel zo'n 15 moeder ganzen met allemaal sliertjes jongen achter zich aan. Met de zon op de achtergrond en het landschap verdeeld in oranje bruine decor coulissen kon je waarempel even het benauwde gevoel van de  pandemie loslaten. Even maar...
 

Een brullende tractor reed met een ploeg door het woeste verdorde grasland.  Rondom de tractor verzamelden zich steeds meer ooievaars.  Eerst als schaduw boven me, daarna richte ze zich op het troepje rondom de tractor. Soms werd er gevochten. De boer in de traktor deed net alsof zijn neus bloedde en reed brullend verder. Een veld met stuifende brokken klei bonken achterlatend. 
 

Morgen wordt het droge land verlost door chronische regenbuien.
 

Rond 4 uur stond ik op Koningsdag voor de tv met een denkbeeldig glas in mijn handen, luisterde naar de koning en zijn gezin, klapte juichend in mijn handen en zei joelend: 'Leve de Koning!'
Ik was de enige in de omgeving. Nergens was enig rumoer te horen.
'Wat een grappig moment!'dacht ik. 
Ik ben blijkbaar een country girl met  vele stadse neigingen. 
Hahahahahaha! 
 

Eind mei komt er een broodbakmachine in huis. Zo'n machientje had ik altijd al gewild doch nu ik wekelijks in de winkel het grofste volkorenbrood mis grijp, was de maat vol. Tijdens mijn zoektocht naar een goedwerkende broodbakmachine ontdekt dat er half uurtje verderop  in een  molen  heel veel produkten kan kopen om zelf brood te bakken. Dat wordt dus feest eind mei en hoop ik dat ik het lekkerste grofste gezondste brood zal leren bakken.Althans dat gaat dat machientje voor me doen. Laat mij maar experimenteren met verschillende combinaties. Zo kom ik deze nare barre langdurige virus crisis iets gezelliger door.
We are going to cut the crap en gaan voor het goede!
I am a survivor.

Lees meer >> | 336 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE WEEK 6 :COMPLOTTHEORIEEN EN NOG MEER GEKTE

Pas nu begrijp ik, althans het basis principe, van  de werking van de zgn beschermende corona APP. 
Luister:
Je beweegt je als persoon  in verschillende ruimtes. Boodschapperen....frisse neus wandeling...ontvangen van bezoek...allemaal op 1,50m afstand. Je hebt je aangesloten bij de app samen met duizenden zo niet miljoenen gebruikers. De app houdt bij waar de mensen zich bevinden en bewegen. Dan wordt je als gebruiker ziek. Je wordt getest en hebt corona. Je meldt dat op de app en komt beslist niet meer buiten. Alle andere gebruikers die in jouw buurt zijn geweest krijgen daar een seintje van. Er wordt een noodsignaal afgegeven. En dan? 
 Alleen heb je je zeer goed aan alle voorschriften gehouden ; altijd 1,5m afstand bewaard, niemand aangeraakt, je handen constant gewassen, niet aan je gezicht gezeten etc. etc. M.a.w. je kunt helemaal geen corona aan anderen hebben doorgegeven of het van iemand hebben gekregen....! Of kwam het door het aanraken van de poes die op straat liep? Had de baas van de poes corona? Alleen kun je dat nooit achterhalen want de poes is niet traceerbaar.Of is er toch een ongemerkte situatie ontstaan waarbij je toch besmet raakte?

Zoals laatst bij de HEMA.
Daar staan vlakbij de ingang een stapel schone mandjes met een duidelijk opschrift: 'Gebruik deze schone mandjes.'
Iets verderop stond een stapeltje andere mandjes.
Een vrouw pakje argeloos een mandje van het onbekende vuile stapeltje.
Ik dacht...daar klopt iets niet! Bij de kassa juffrouw gaf ik aan dat dat ene ongedefineerde stapeltje gebruikt wordt door argeloze bezoekers. 'Maar dat zijn de vieze mandjes!, 'krijste de kassa juffrouw.' Ja',  zei ik, 'maar dat is nergens beschreven, niemand beseft dat!!!'
 

Zou dat appje dan ook kunnen zien wie dat evt. besmette mandje hebben neergezet? Een andere viroloog beweerd altijd dat mensen alleen maar besmet kunnen raken met direct contact...snel contact met de miniscule snotdruppeltjes die iemand heeft uitgehoest  of dat iemand met corona 'zijn vieze' handen net heeft losgelaten van dat hengsel van dat mandje, jij het hengsel beetpakte en daarna je vinger per ongeluk in een reflex bij je neus had om een kriebel te bezweren.... Zou het zo kunnen gaan? Bij mij niet want ik kriebel tegenwoordig met de andere kant van mijn hand. Je moet jezelf trainen in deze barre enge tijden.
 

Andere artikelen beweren dat het virus wel degelijk lang besmettelijk is, ook op gladde oppervlakten. Vaak je handen wassen en vooral niet aan je gezicht komen is dan het enige devies. 
Een vrouwelijk viroloog beweerd al een tijdje dat het het besmettingsgevaar te vergelijken is met de sporen van een inbreker. De inbreker breekt in, steelt dingen en verdwijnt! Alle sporen die hij achterliet zijn niet meer gevaarlijk! Het kwaad is al geschied door hetgeen hij roofde. Dat was haar metafoor.
Het is niet prettig al deze wisselende berichten.

GEK word je ervan!!!
Ondertussen razen er ook her en der op internet andere gevaarlijke virussen rond. DE COMPLOT THEORIEEN. Dit zijn in mijn ogen geraffineerde vormen van NEP nieuws verspreiding en de fanatiekelingen steken daarom zendmasten in de fik omdat zij in de veronderstelling of heilige overtuiging zijn dat dit virus is veroorzaakt door het gebruik van 5G internet.

Was het maar waar!

Was het maar zo eenvoudig!

Mensen moeten zelf weten waarin ze geloven. Dat is hun goed recht! Maar aub geen discussies gaan voeren op een familie-app. Dat is veel te ingewikkeld, veel te stress-vol en lokt het uit dat mensen met elkaar  onderling gaan strijden in de wellisnietus houding en daarna met rotte eieren gooien en elkaar kwetsen met: 'Lariekoek! Ik geloof daar absoluut niet in etc.etc.!!!'
Ondertussen maken 'ze' elkaar GEK met hun onlogische beredenaties vol achterdocht en vooral het (on)bewust minachten van een hiarchie in de samenleving. (Onbewuste authoriteitsconflicten etc.etc.) Alles loopt door elkaar heen! Het is een warboel van bijelkaar gepropte theorieen . Men neemt een stukje van dit (psychologie) en plakt dan een stukje van dit (filosofie)er aan vast, pakt weer een stukje van die stroming en huppakee iets zogenaamd reusachtig interessants is geboren. Pfffffff....
 

Ergens op FB zag ik ook iets anders griezeligs.
Twee mannen zaten vlakbij elkaar op een bank een instrument te bespelen. Iemand reageerde met ...genoeg afstand? ...
Toen werd er geschreven door een van de mannen:
'Wij doen niet aan massa hysterie!'
M.A.W .....Er lopen gewoon mensen rond die het allemaal niet zo nauw nemen en onze massale voorzichtigheidsmaatregelen(1,50m)  als MASSA-HYSTERIE beschouwen.

Dat zoiets bestaat! Dat mensen zo ontzettend ver weg zijn met hun gedachten en ook met hun omgang in de openbare of prive-ruimte vermoed ik. Zo engen destructief ook! Dit loopt vast niet goed af met die twee. Het gaat vast mis een dezer dagen en sleuren ze anderen er in mee.
Je houdt je hart vast voor dit ongrijpbare fenomeen. Het loopt ntb ook nog zomaar gewoon los rond!

Wel een prachtig nieuw begrip tegen gekomen in een rescentie over het boek; 'Leven dat leven wil.' Over dieren en mensen in filosofie, religie en kunst. Geschreven door Johan Goud & Frank Bosman. Het begrip OMDENKEN wordt in het boek veelvuldig gebruikt en  is een schitterend nieuw  werkwoord dat hopelijk de komende eeuw veelvuldig wordt toegepast.
We moeten de wereld opnieuw bedenken, anders denken, het denken omgooien. De gehele mentaliteit een andere richting op stimuleren.Niet meer, nog meer en het meeste, maar minder, nog minder, het minste....
Structuren uit de andere oude wereld verbieden, omgooien, ombouwen, radicaal veranderen.

Maar hoe doe je dat? Hoe verban je macht ,geld en corruptie uit het wereld beeld? Hoe verban je het wereldwijde misbruik van dieren?Hoe verban je de wereldwijde vervuiling? Hoe stop je de enorme industrie van consumeren van van alles en nog wat en  van altijd overal goedkoop en massaal naar toe kunnen vliegen. Hoe stop je de ontstane decadentie?Hoe stop je het kapitalisme wat begon in de industrialisatie? Hoe buig je het om? Hoe stop je het zogenaamde normale en hoe beweeg je mensen massaal naar het nieuwe normaal via het omdenken? Omdenken, we moeten de boel gaan omdenken.Kunnen sommige mensen wel vanuit hun starre conditionering mee gaan met het stap voor stap gaan omdenken?Omdenken....omdenken...anders gaan denken...aanpassen...flexibel zijn....patronen veranderen, structuren bijsturen, veranderen in samenwerking met de mentaliteiten die zichzelf moeten gaan omdenken.
Publieke en openbare ruimten die zich moeten herinrichten naar het 1,5m afstands principe.Plexiglas....hokjes....uitmeten...meer ruimte creeren.....om elkaar heen zwermen op 1,5m afstand......andere wijze van bediening...tijdslimieten...minder geprop...lekker meer uit elkaar....afstand...hygiene.....protocollen die we allemaal moeten gaan naleven. 
Het zal een grote uitdagende puzzel worden.

Lees meer >> | 501 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE WEEK 5; INSCHATTINGSFOUT JAAP VAN DISSEL

De afgelopen dagen gedachten wat geordend.
Ik kan het niet geloven dat we al in week 5 zijn terechtgekomen van de lockdown met kier ivm dat moorddadige virus corona.

Eigenlijk zouden ze de naam moeten omdraaien en dat wereld duiveltje ANOROC moeten noemen. Dat past beter bij zijn gore dodelijke nietsontziende gewetenloze moordneigingen!
 

Gisteren iets hoopvols ter ore gekregen:

In het Radboud Nijmegen zijn ze, in hun zoektocht naar een medicijn, bijna zover om iets op de markt te brengen wat de ontsteking in de longen kan vernietigen of tegengaan. M.a.w. er kan binnenkort een afremmend medicijn bij Corona patienten worden toegepast. Het is een bestaand medicijn dus alle poespas en verloren tijdspanne zal godzijdank ontbreken. Ook is er inmiddels bloedplasma gebruikt van ex-corona patienten om andere besmette nog zieke mensen meer weerstand te laten geven.
Wat een hoopvolle lichtpunten!!!
 

Jazzpianist Louis van Dijk overleden. De arme man woonde al een tijdje in het kunstenaars/verzorgingshuis Rosa Spierhuis en werd gelukkig vaak uit eten meegenomen door zijn liefhebbende echtgenoot.

Ik hoop dat hij er niet veel van heeft gemerkt dat hij al 3 weken opgesloten zat op de verpleegafdeling. Ik hoop dat hij stilletjes is weggegaan.
Mijn oude moeder van 96 jaar woont daar ook. Welliswaar niet op de verpleegafdeling maar op een appartement met veel zorg.
Ze krijgt haar ontbijt ,haar lunch , haar avondeten, haar medicijnen en kan ze zelf aangeven wanneer ze hulp wil bij het douchen en aankleden. Een keer in de week komt er een mantelzorger langs die meehelpt met de menukaart invullen, aanvullende boodschapjes of was en wandelt met of zonder haar naar de postbus. Deze mantelzorger is gedreven in hygienische maatregelen. Ze is al eeuwen lang tandarts assistente en weet als geen ander hoe bacterieen en virussen voor te zijn. Het appartement is groot en er kan ruimsschoots een afstand van 1,50 m worden gecreeerd voor een gezellig moment met koffie en lekkers en bijbabbelen. Er wordt niet aangeraakt, niet geknuffeld; het vlakbije is, tot het vaccin er is ,taboe. Om zelf niet besmet te raken komt ze met plastic werkhandschoenen binnen en wast daarna alles af wat gebruikt is.Er kan niks mis gaan.Ondertussen is ze voor haar werk allang getest op corona.
Mijn moeder beseft gelukkig niet helemaal de ernst van de crisis en was gisteren nog verbaasd toen ik vertelde dat het restaurant dicht was, de concerten en nieuwe exposities afgelast waren, de bewoners niet meer bij elkaar mogen eten etc. etc. Sinds 2 weken zijn er in de binnentuin wekelijks 'concertjes' te horen. Er wordt dan op de balkons of beneden terrasjes, geluisterd, genoten, geklapt en is er via dit muziek spektakel een ontroerende verbondenheid gecreeerd.

Vanavond werd er op de deur gebonsd.
Wij schrikken! Toen we de deur argwanend en schuw openden zagen we een zakje met chocolade paaseitjes staan. Daarop stond: Wij wensen u fijne en gezonde paasdagen toe! Het Jumbo team.
Ik keek naar rechts en zag het hoofd van de buuf uit haar deurpost steken. Ook zij had een zakje paaseitjes in haar hand. Een Sinterklaasmoment door de paashaas. Wij lachen en het zakje omhoog houden met op de achtergrond de donkerte van de net neergevallen avond! Er sloop een andere buuf de hoek om die nog net kon zeggen:'Ik heb het er niet neergelegd hoor!'
Heerlijk!!!!
Wij allemaal lachen! De donkere avond glimlachte mee.
De economie keldert ondertussen mee de afgrond in.
Er staat nog steeds geen grote fontein in ieder dorp of stad waar rinkelend geld uit stroomt en waar men gedisciplineerd in de rij op afstand met een emmertje in de hand staat te wachten. De eerste steen van de fontein is al wel gelegd. Kon ik maar toveren! Kon ik maar toveren!
In week 4 betrapte ik de welbekwame heer Jaap van Dissel van de RIVM op een naive inschattingsfout:
Een journalist vroeg hem naar het gevaar in de supermarkt. Dat er iemand verkouden is of corona heeft en dan zo tijdens het winkelen op bijv. het  fruit hoest of nog erger op mijn supermarktkarretje...nog erger...in mijn haar of ergens op mijn gezicht!

. Van Dissel reageerde verontwaardigd, alsof hij ineens al zijn kunde verliet en vanuit een naif glazen torentje sprak: 'Dat mag toch helemaal niet! Zo'n persoon hoort toch thuis te blijven!'
Van Dissel weet blijkbaar niet dat er heel veel verschillenden mensen bestaan. Dat sommigen de verkoudheidsklachten bagatalliseren, wegwuiven, wegdromen of het ontkennen! Hij weet niet dat ze overal voorkomen! De hoesters kunnen immers onze corona besmetters zijn! Ik hoor ze overal waar ik kom...hoestende mensen...hooikoorts ,astma,verkouden,of corona denk ik dan. Ze blijven helemaal niet thuis!

Verbijsterd was ik toen er een tijger en een huispoes besmet zijn met dat virus. Dieren kunnen dus ook getroffen worden! Voorlopig dus geen honden aan lange riemen of loslopende kroelende poezen naar me toe lokken. Ook paarden of schapen aaien is taboe! Alles kan besmet zijn!
Er mag niks meer wat leeft aangeraakt worden. Alleen planten en bomen kunnen geen kwaad.En dat is maar goed ook!

Tijdens het rommelen in de tuin vergeet je waarempel even die knellende altijd aanwezige gespannen tijdspanne waarin we gevangen zitten. Even maar.
 

Wat ook niet te begrijpen is, is het volgende:
Waarom moeten we niet allemaal van die redelijk goede mondkapjes om?
En dan vooral voor de bescherming van mensen die corona hebben, dat nog niet merken of te dom of te argeloos of te stoer of te dromerig zijn om thuis te blijven bij verkoudheidsklachten. Als we allemaal zo'n kap op hebben dan kan er ook niet naar ons gehoest worden. Zo'n kapje houdt immers zoveel tegen.En je kunt ook niet per ongeluk je mond of neus aanraken. Nee geef mij maar de verplichting tot zo'n kapje,( samen met de 1,5 m .afstand houden , geen samenscholing) en dan iets meer bewegingsvrijheid . Dat zou volgens mijn logica een hele oplossing zijn. En dan ook zo'n kap ophouden tijdens visite op de drink en eetmomenten na dan. Via mijn logica is dat veel effectiever dan welke app dan ook!
Ik hou mijn hart vast de komende weken.
Er kwam mij weer ter ore dat er in een klein huis, in een stad een half uur verderop, allemaal 'lieve' mensen bij elkaar zaten dat paasfeest te vieren. Stuk of acht mensen bij elkaar.  Zoiets begrijp ik niet en wist niet wat ik hoorde!!! 

Tussen neus en lippen door werd er gedacht dat wij binnenkort een keer op bezoek zouden komen! Het is ongelooflijk!

Natuurlijk ga ik voorlopig nergens op bezoek in kleine huizen! Zoiets is eng en zo risicovol!!! En daar houd ik niet van! En ben al weken extra huiverig voor mensen die op argeloze wijze in het leven staan. Buiten dat, we/Ik ga nergens naar toe en er komt ook niemand hier binnen.
En nu maar hopen dat de tijd deze week sneller gaat!
Vandaag, woensdag waren de debatten en daarvoor de briefing. Zo opgelucht dat velen met mij dezelfde gedachtengangen hebben! De blinde vlek van van Dissel en sommige andere moet zichtbaar worden!
Kom maar op met die mond en neus- bescherming!!!!
 

Ik hoop vurig dat  volgende week wordt besloten dat alle Nederlanders tijdens het boodschapperen of treinreizen verplicht een redelijk goed mondkapje op moeten hebben en de kier iets meer open kan worden gezet!

En is nu de creativiteit van heel veel ondernemers aan het ratelen en het bedenken hoe de 1.5m samenleving tot stand kan komen!
Stap voor stap voor stap!

Denk tanken!

Blijf denk tanken!

Lees meer >> | 398 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE WEEK 4

BEDTEKENING NR. 3406

ZO PRACHTIG EN OVERWELDIGEND ZIJN DE GELUIDEN EN ZICHTEN OP DE BLIJDE LENTE! ZO ZWART DE BULDERENDE BODEM IN DEZE MONSERLIJKE CRISISTIJD.

Aan de horizon zie ik de contouren van  een kerktoren,  de bogen van een spoorlijn en vele nog doorzichtige grote karkasachtige  bomen met daarachter een laatste blik van de troostende rood ondergaande zon.
Vanmiddag  liepen we  daar. Ik had mijn rood met zwarte stippen zomer blouse aangetrokken , een opgerolde spijkerbroek(2x)   met lichtgewicht sneakers en kon waarempel onderweg jubelend mijn jack uit doen! Startklaar om weg te vliegen! Ook in tijden van nood gewoon je ogen opmaken ,je lippen rood verven, je parfum op sproeien en dan net te doen alsof je neus bloed.
Een nagenoeg lege trein kwam langs. We staken onze hand op. Een scherpe blijde toeter antwoordde. We lachten hard. 
Er liep bijna niemand op het boerenpaadje. En dat was maar goed ook. Mijn stille smeekbeden van de afgelopen dagen, dat het alsjeblieft niet druk bevolkt zal raken op 'mijn' boerenpaadje, hebben geholpen! Het is nu immers, in deze extreme tijden van lockdown met een kier ,  het hoogtepunt van de dag geworden!  In de kier zit dat  'ommetje' van pakweg 5 kilometer verstopt. Een dagelijks ritueel  is het geworden.  In regelmaat  wandelde ik hier al meer dan 15 jaren. 
Maar sinds de crisis voelt het anders en ben ik er dagelijks. Ik ben het boerenpaadje  vlak achter mijn huis nog dankbaarder dat zij bestaat en  o zo dankbaar dat het niet druk wordt. Mijn enige escape ( op een maal per week boodschapperen na)  uit het noodzakelijke gevangenschapsmodel. Een luxe ruimhartig luchtmoment . Zo voelt het. Iedere keer weer!
Het verveeld nooit. De natuur veranderd constant. Mijn ogen zien alles en lijken juist nu de veranderingen intenser op te slurpen. 
Om deze crisis tijd door te komen moet je vooral met de dag en in het hier en nu leven. Dat deed ik toch al veel maar nu nog bewuster. Het is nu een noodzakelijke overlevingshouding. Er gebeuren namelijk dingen die je verstand en je gevoel moeilijk kunnen plaatsen. Je wilt het ook allemaal niet weten. Je kunt niet tegen jezelf zeggen:
 'O ,dit houd ik nog wel drie maanden vol!' Want dat zijn veel dagen! 90 dagen vol spanning waar we niet om gevraagd hebben! Meer dan 90 dagen waarbij je de spanning in je schouders voelt trekken en verdrietige gedachten die je kracht willen kapen! Nee, daar beginnen we niet aan! 
Verder door blijven zwemmen.
 Niet kopje onder gaan. 
Zwemmen, watertrappelen, drijven...
Nee, je kunt beter tegen jezelf zeggen dat het zo prettig is dat de zomer misschien is begonnen! Dat we gezegend zijn met allemaal nog gezonde mensen om ons heen. Dat het een tijdelijke impasse is. Dat alles tijdelijk is. Dat het op den duur overgaat. En dat ze wereldwijd naar een vaccin aan het zoeken zijn die dan als de wiedeweer zonder enkel winstbejag op de markt zal verschijnen! Dat proces zal ver weg worden gehouden van de normale langdurige gangbare procedures. En hoop ik dat ze spoedig een andere methode gaan gebruiken om kinderen in instellingen of dementen in verpleeg tehuis weer regelmatiger aan hun dierbaren te koppelen! Want zoals het nu gaat is het een onmenselijke ontwikkeling. Er moet een middenweg bestaan! Geef de dierbare mantelzorgers wekelijks een test! Of trek ouders van de kinderen een beschermingsoveral aan! 
Doe iets om dit leed te verzachten!
Ook mijn Kafkakabouter bezoekt mijn hersens dagelijks. Vanmorgen hoorde ik iets verderop meerdere mensen ineens in een tuin staan. De een verkocht de ander iets vermoed ik en sprak men niet over de crisis. Maar die tuin is niet groot. Althans, waar je kunt staan. Er stonden, schat ik in, wel zes mensen op een klein oppervlak. Goed, dit moment duurde maar een kwartier. In dat kwartier kan het ergste gebeuren. Als ik over een paar dagen iemand hard en akelig hoor kuchen weet ik waar het moment van besmetting vandaan komt.
 Ook zag mijn Kafkakabouter twee mensen een klein huis binnen gaan waar twee andere mensen wonen.  Evenlater zaten ze  hoorbaar achter in de tuin rondom een tafel. Maar die tafel is  niet   groot of vierkant en hoorde mijn oren ook geen stoelen verschuiven. De consequentie van 1,5m afstand werd niet toegepast, aldus mijn Kafka kabouter!
De zon lonkte me naar de voortuin, heb het inmiddels woekerende geitenblad en nog wat andere groeisels  zo goed en zo kwaad verwijderd, de rest van de met groen blad open gebarsten planten met mest bestrooid en de schoffel van de buurvrouw geleend. Die begon een praatje. Ik stapte wel achteruit toen ze te dichtbij kwam. 
Op een bepaald moment was ik mijn hark kwijt. Ik zoeken en zoeken en zoeken! Nergens was de hark te vinden. Zouden de kinderen van buiten  toch niet...?? Na een kwartiertje balen vond ik de hark in de keuken. Hoe kwam de hark daar nou? We zijn allemaal in de war. Verstrooid was ik altijd al. Nu komt in de war zijn er nog bij. En dat is maar goed ook. Anders waren we robotten. Die kunnen geen virussen krijgen.
Dat de premier van Engeland Boris Johnson gegrepen is door het coronamonster, verbaasd me niet. Kijk maar eens de filmbeelden terug, dan zie je dat Boris al twee weken lang , voor hij naar de dokter werd gestuurd, met een enorme snotterneus de boel aan het deligeren was. Eerst als ontkennende clown en later als een iets meer serieuze leider.
Schrikbarend is het dat er nu in verpleeg -of verzorgingstehuizen ook corona uitbraken  zijn ontstaan! Ik begrijp er niks van! Hygiene is toch altijd al nr 1 aldaar? En mag je niet komen werken als je verkouden bent! Ik begrijp er niks van!
Ook  begrijp ik het geroep om een corona app niet. Zo'n app registreert dan waar je bent geweest mocht het corona monster van de ander  je hebben besprongen. Alle mensen die dan op 2 meter afstand in jou buurt zijn geweest krijgen dan een seintje! Hoezo 2 meter? Op anderhalve meter waren we toch veilig van besmetting? Dan hoef je toch uberhaubt niet bang te zijn? Nee, zo'n app zou juist moeten aangeven of je per ongeluk de anderhalve meter afstand hebt doorbroken. En dan nog. Als je elkaar niet aanraakt of de ander behoest, kan er toch niks gebeuren? Nee, geef mij maar verplicht een mondkapje. Dan kun je tijdens het boodschapperen niet per ongeluk aan je neus kriebelen en erger nog, dan kan diegene die hoest en besmet is niet veel kwaad doen! Een goed mondkapje is veel effectiever dan zo'n verklik- app die de logica mist. Mijn foon blijft toch op de stand-locatie voorzieningen-uit.
Ook die schreeuwerige gevoelloze stemmetjes van die meiden op tv zenders die ik nooit bekijk ,verpesten mijn oren. Weg jullie! Een horror crisis op scherpe vrolijke gevoelloze  toon verkondigen, daar heb ik  helemaal niks mee en denk dan aan robotten. Ditzelfde geldt ook voor het lied wat een troepje  Nederlandse zangers op schelle wijze in elkaar frutselden. Het is verdwenen in de schreeuwende modderpoel van onze vergankelijkheid. 
Toen het enorme mooie hoopvolle lente weer losbrak reed er ineens een auto recht op ons af, werd er agressief getoeterd of om bochten gescheurd met piepende gierende banden. 
Voor de een is het stralende lente weer een bron van nieuwe levenslust om de dag door te komen, voor een minderheid het moment om zijn of haar frustratie en angsten om te zetten in eng  agressief rijgedrag!
Wat een leed : 
Om de crisis te bezweren zou er linearect een enorme  geld fabriek moeten worden opgestart en dan via een landelijk loket overal verspreid de zinkende ondernemers moeten redden van de verdrinkingsdood. Geef ze een nummer, betaal de rekeningen die ze inbrachten en ga dan later op jacht naar eventuele fraudeurs. Zet de geld kraan open! Doe iets!!!
Straks komen er zgn hoest-speur- honden te voorschijn. Wedden? Dat zijn honden die getraind zijn om hoestende mensen te kunnen opsporen. 
Staat de hond grommend voor je dan gaat hij ook automatisch zijn geur achterna en ruikt hij of je corona hebt.In dat soort taferelen gaan we terecht komen denkt mijn kafkakabouter. Die is zo gek nog niet!
Morgen is het Pasen. Ik hou mijn hart vast. Mensen zijn nog steeds te geconditioneerd om in de wijsheid te vallen. Over twee drie weken breekt er weer de corona hel los in onze ziekenhuizen.Ik hou mijn hart vast...
Enfin, de tijd zal het leren!
Het is een vreselijke tijd!
Maar ook een tijd dat mensen veel kunnen leren!
Kunnen mensen dat wel?
Tijd tot bezinning op allerlei gebied!
Een andere weg is er niet.
The show must go on!
Maar dan anders!
Kon ik maar toveren!
Kon ik maar toveren!!

Lees meer >> | 332 keer bekeken

MUIS,OLIFANT ,VOGEL EN HET CORONA MONSTER

MUIS, OLIFANT EN VOGEL EN HET CORONA MONSTER.
Muis piepte en piepte en piepte! Alsof haar leven ervan afhing, zo hard piepte muis!
Olifant , die een stuk verderop liep, hoorde het hartverscheurende gepiep .  Hij spitste zijn grote oren, keerde zich om en rende zo hard als hij kon naar Muis toe.
Even later plofte Olifant vlak voor Muis neer en vroeg hijgend: 'Wat is er Muis? Wat is er aan de hand? "
Met betraande oogjes en schokkend lijfje stotterde Muis: 
'De mensen wereld lijkt te vergaan! Ik kan het niet meer aanzien!"
'Ach...ach...ach... dat is inderdaad een heftig verhaal, " zei Olifant met een enorme frons op zijn voorhoofd.
In de verre blauwe lucht vloog Vogel. 
Vogel was ook erg ongerust en wist zich even geen raad. Hij vergat te vliegen en leek naar beneden te storten. Olifant zag dit , hief zijn slurf hoog in de lucht en riep zo hard hij kon: 'Vliegen Vogel, vliegen!'
Net op tijd sloeg Vogel zijn vleugels weer uit  en in plaats van neer te storten vloog hij met een mooie grote boog naar Olifant en Muis. 
Buiten adem sputterde Vogel: '' De mensen verkeren chronisch in  de apengapenstand! Sommigen gaan dood en lijken de mensen verdwenen van de straat! Ziekenhuizen puilen uit en mensen raken hun baan kwijt!''
Muis schudde wanhopig het hoofd , herpakte zichzelf en stotterde : ' Dat komt, dat komt  door het corona virus monster!' 
'Dit monster springt wereldwijd van mens tot mens en sommigen merken het niet eens dat ze zijn besprongen, maar als je zwak , ziek of pech hebt dood hij je na een wekenlange lijdensweg en strijd!'
Olifant wist niet wat hij hoorde.
Er gleden een paar grote lange tranen uit zijn ogen.
Na een poosje stond hij langzaam op ,legde zijn slurf voor Muis , knipoogde naar Vogel en zei: 'Spring op mijn rug Muis, dan gaan we naar de mensen wereld.'
Muis rende via de slurf naar boven en vond een gemakkelijk plekje op het hoofd van Olifant. Vogel was vergeten dat hij kon vliegen en dribbelde en hupte over de slurf van Olifant tot hij een veilig plekje naast Muis had gevonden.
Aan het eind van de middag kwamen ze bij de dichtsbijzijnde stad.
Er was , op een enkele wandelaar of een verdwaalde auto , geen kip op straat. 
'Het lijkt wel een spookstad',  fluisterde Muis bibberend.
Vogel klapwiekte moedig met zijn vleugels en zei ; ' Ik ga even op verkenning.'
Ook Olifant kon zijn ogen en oren niet geloven. Zoveel angstaanjagende stiltes  en zoveel  kille lege ruimtes. Dat had hij nog nooit gezien in de mensenwereld!
Weldra keerde Vogel terug en landde naast Muis die nog steeds bibberend op Olifants hoofd zat.
'Alle mensen schuilen binnnen in hun huis of boot!', haperde Vogel. 'Ze zijn overal, maar je ziet ze niet! En de meeste zijn gezond!'
Plots kwam  er een ziekenauto met loeiende sirenes voorbij.
Olifant  spitste zijn oren en wilde weten waar de ziekenauto naar toe reed. Hij volgde het spoor van de sirene.
Weldra arriveerden ze bij het ziekenhuis. 
Daarbinnen was het een drukte van jewelste! Alle dokters en verpleegsters vanuit de hele wereld waren met man en macht de duizenden  in bed liggende ernstig zieke  patienten aan het verzorgen. Ook de regering en vele specialisten hadden nauwgezet contact over het verloop van de crisis en werd er her en der en wereldwijd samengewerkt en naar oplossingen gezocht om dit enge dodelijke corona monster te verslaan.
Hoe langer de mensen binnen bleven en bij noodzakelijke boodschappen of ontmoeting 1,5 meter afstand hielden  en geen kuddes vormden, hoe sneller het monster verslagen zou zijn.
Olifant , Muis en Vogel sloegen deze enorme bedrijvigheid met open monden gade. 
'Wat een respect heb ik voor deze mensen.' zuchtte Olifant. 
'Wat een bewondering heb ik voor deze enorme samenwerking', zei Vogel
''Ik put hier hoop uit en nieuwe moed!," fluisterde Muis.
Na een poosje gadeslaan zei Olifant: ''We moeten weer naar het bos voor de donkerte invalt."
Zo gezegd zo gedaan.
Onderweg begon Vogel stilletjes weer te zingen.
Olifant en Muis volgden Vogel weldra.
'We shall overcome', we shall overcome.....' zongen ze driestemmig. 
Eerst zachtjes en daarna harder en harder tot ze het overwinningslied uit volle borst durfden te zingen!
Het lied schalde nog lang na tot het drietal als een stipje aan de horizon verdwenen was. 
 

Lees meer >> | 329 keer bekeken

CORONA EPIDEMIE DAG 13

De tel ben ik kwijt.
Ik weet niet meer hoe lang we  in een lockdown met kier zitten. Het voelt aan als lang. Erg lang. Als er filmbeelden van veertien dagen  geleden langskomen moet ik zuchten  van heimwee naar het gewone en vanzelfsprekende .
Ik verlang naar het  Knus, naar het Gezellig, naar het Samen.
Dat is wat ontbreekt. 
Goed, er is telefoon, beeldbellen, skype, whatsappen, messenger en heb ik enorm genoten van een monopolyspel waarbij mijn lieve kleinzoon van zeven het bord, het geld, de kaarten en de pionnen had en ik mee kon gooien met mijn eigen dobbelstenen en ik hem wel een uur lang zag en hoorde  op een pc scherm en laptop!  Zo ontspannen! Een groot geluksmoment!
Ook een vrolijk gesprek met mijn oude moeder gehad die al bijna twee weken geen bezoek heeft gehad. Ze begrijpt de crisis niet in zijn volledigheid en dat is maar goed ook. Deze week komt er gelukkig weer een dochter/bezoek/mantelzorg. Alles op afstand, geen aanraking , geen zoen, geen knuffel, geen hand, geen nabijheid. De anderhalve meter afstand blijft gehandhaaft tot het sein VEILIG wordt gegeven en de adem weer normaal op en neer gaat, de constant onderliggende stress verdwijnt en de glinstering mijn ogen weer verwend. Maar nu even niet. 
Laatst nodigde een bevriende buurtgenote me  uit voor een wandeling bij een omringend dorp. Dat doen we al jaren in een wisselende  vrijblijvende structuur. 'Wil je met de auto of met de fiets?, vroeg ze.
' Wat een vraag!' , dacht ik.  'Met de fiets natuurlijk! Zo n auto is toch veel te klein! Misschien ben jij of ik wel besmet met dat enge virus! Wij weten het niet. Niets is zichtbaar. Alles kan heel geniepig onder onze leden zitten.'
Soms merk je er niks van en een hele lichte loopneus krijg ik s winters altijd als de koude wind mijn slijmvliezen tijdelijk aantast.
 De vraag van mijn buurtgenoot zette mij aan het denken.Een vraag die ook irritatie opwekte, want hoe kun je nu argeloos zijn in deze tijden van de epidemie en de  virusoorlog. 
Een soort van Kafka kabouter rende in mijn gedachten rond:
 Is zij zo'n argeloze? Houd zij wel consequent afstand? Wie ziet ze allemaal in deze crisis? En hoe gaan deze mensen met elkaar om? Is ze wel altijd consequent? Is ze wel voorzichtig?
Het was een nieuw soms kronkelend pad dwars door een veld van een grote uitgestrekte tuinderij. In de verte een welbekende dijk en een vertrouwde omgeving waarbij de landerijen, kleine boerenerven, omgeploegde akkers met vettige klei bonken die in lang ritme het land bezette en nog meer schoons de boventoon voerden. 
Maar vooral stil. Op een enkele wandelaar na was er niemand.
 Er lag prachtig kroos en helder water in de sloot en scheen de zon ons uit onze winterjassen. Het was verfrissend deze struin tocht maar echt genieten lukte me niet . Er logeert iets dofs rond mijn hart dat lang stralen tegen houd.
In tijden van crisis leer je elkaar beter kennen. Dan sluipen er elementen van jezelf naar voren die in ontspannen vredetijd niet naar boven drijven. Ze zijn er wel maar vallen niet op of zijn nog niet wakker. 
Nu zijn ze zichtbaar. Bij thuiskomst was ik gauw lang mijn handen en neem daarna automatisch alle deurhendelen mee waar ik langs kwam. Ook de hendels van mijn fiets en de schuurdeur neem ik mee. Je kunt nu beter aan de rand van de smetvrees hangen dan aan de rand van het argeloze!

HIERBOVEN DE TEKENINGEN DIE INMIDDELS GEMAAKT ZIJN TBV HET CORONAVIRUS

Lees meer >> | 305 keer bekeken